Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ A Q 10 6 ♥ K J 10 9 4 ♦ J 8 4 ♣ 10
♠ K J 8 7 4 ♥ A ♦ A Q ♣ A K 8 7 4		♠ 9 5 3 2 ♥ Q 8 6 2 ♦ K 7 6 5 ♣ 2
	♠ ♥ 7 5 3 ♦ 10 9 3 2 ♣ Q J 9 6 5 3

 Tutaj większość graczy N otworzy 1♥ – tylko 11 PC, ale 5-4 w starszych, doskonała lokalizacja. E będą pasować, a S… Większość raczej spasuje, ale na pewno znajdą się tacy, którzy (przed partią) zalicytują blefowe 1BA (niektórzy systemowe, forsujące – jako „minipodniesienie”) a nawet blokujące 3♥. Tam, gdzie S spasuje, W będą wznawiać – i tu znów część pewnie kontrą, a część Michaelsem 2♥. Po kontrze N spasuje, E odpowie 1♠… S pewnie teraz będą ujawniać fit kierowy przez 2♥ a W raczej nie będzie szukał szlemika (wygląda, że asa pik brakuje na pewno, a jak partner ma damę pik, to król karo jest za impasem, no i coś musi się udać z treflami), tylko zalicytuje od razu końcówkę (ewentualnie przechodząc przez 3♥ i przenosząc potem z 3BA na 4♠).   

Po ataku w kiery naturalna rozgrywka to zgranie w drugiej lewie asa trefl i zagranie blotki trefl… N pewnie obrzuci karo i teraz trzeba zagrać ostrożnie – po przebiciu trefla odegrać asa i damę karo i zagrać znów trefla… W ten sposób odda się tylko trzy lewy atutowe.

Tam, gdzie W wznowi Michaelsem 2♥, N spasuje, E raczej nie zalicytuje nic więcej niż 2♠. W przejdzie przez kolor przeciwnika, a potem dołoży końcówkę.

3♠ – jeżeli E zalicytuje teraz 4♠, a karta jest na pewno kusząca, to W raczej ruszy, WE zagrają co najmniej 5♠ i będą leżeć.

Tam, gdzie S nie spasuje po 1♥, W zalicytuje i tak Michaelsa, ale teraz N pewnie skontruje końcówkę pikową:

Podobnie może być po blokujących 3♥: