Rozdanie 18.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ A 2 ♥ A 7 3 ♦ A 10 6 3 ♣ K 10 5 3
♠ Q J 9 4 ♥ Q 10 4 2 ♦ J 9 5 2 ♣ 2		♠ 10 8 7 5 ♥ J 8 6 5 ♦ K 7 ♣ J 8 7
	♠ K 6 3 ♥ K 9 ♦ Q 8 4 ♣ A Q 9 6 4

Tutaj po pasie E gracze S będą otwierać 1♣, niektórzy pewnie 1BA – 14 PC z niezłym pięciokartem jest warte nie mniej, niż niejedne 15. Po 1♣ W spasuje, a wielu z kartą N zalicytuje pewnie 3BA, chociaż puste asy w kolorach starszych aż się proszą, aby bez atu grać z ręki partnera. Na pewno u wielu par po otwarciu 1♣ odpowiedź 2♠ to transfer na bez atu w sile 11+PC – co najmniej inwitu. Tutaj po takich 2♠ S zalicytuje 3BA – przyjęcie inwitu, a N spasuje. Pytanie, jak miałby S licytować z silnym treflem w równym… (pewnie dlatego wiele par gra, że 2♠ jest transferowym inwitem, a forsingiem do dogranej w układzie zrównoważonym bez starszej czwórki jest 2♥).

W wyjdzie ♠D, rozgrywający po wzięciu asem może zagrać od razu blotkę karo spod asa (trefle zawsze się da rozegrać bezpiecznie na wzięcie 5 lew). E wskoczy królem i zagra w piki. Jeżeli rozgrywający zgadnie układ w karach, to może wziąć nawet 12 lew.

Tam, gdzie S otworzy 1BA, to jeżeli N ma do dyspozycji rozkładowego Staymana i dowie się o 5 treflach może doprowadzić do dobrego szlemika w trefle – do wygrania potrzeba albo króla karo w ręce E, albo waleta w ręce W, np. po sekwencji zgodnej ze standardem „Brydża”:

3♣ – dalsze pytanie;
3♦ – „mam młodszą piątkę”;
3♥ – „którą?”
3♠ – treflową;
4♣ – szlemikowe uzgodnienie;
4♥ – cue bid.

Przy szlemiku w trefle E wyjdzie zapewne w piki i rozgrywający po ściągnięciu atu trzy razy powinien zagrać karo spod asa do damy.