Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ A J 9 5 ♥ A J 10 ♦ A 10 9 7 3 2 ♣
♠ 7 6 3 2 ♥ K 8 ♦ K Q 8 ♣ K 8 4 2		♠ K Q 4 ♥ Q 7 4 2 ♦ 6 ♣ A Q J 10 7
	♠ 10 8 ♥ 9 6 5 3 ♦ J 5 4 ♣ 9 6 5 3

Tutaj po pasie S znajdą się tacy, którzy z kartą W otworzą 1♣, ale większość spasuje. Na trzeciej ręce N otworzy 1♦. Z kartą E część wejdzie 2♣, a część da kontrę. Po kontrze S spasuje, a W zalicytuje pewnie 2♦ aby sprawdzić czy partner nie ma przypadkiem czterech pików. Po 2♦ N pewnie skontruje a E zalicytuje 2♥. Teraz 2BA gracza W wyjaśni, że ma on 10-11 PC z czterema pikami. E powinien raczej pasować (nie mam przekonani, czy 3♣ nie powinno teraz wskazywać kontry objaśniającej).

2♦ – pytanie o starszą czwórkę, góra pasa;

Ktr. – z kartą N można darować sobie enigmatyczną kontrę, a zalicytować 2♠, które po pasie partnera powinno wskazywać układ 6-4 i ładną kartę; tam, gdzie N zdecyduje się na 2♠, NS zagrają pewnie wychodzące 3♦;

2BA – góra pasa z 4 pikami i zatrzymaniem karo.

Tam, gdzie E wejdzie 2♣, po pasie S W zalicytuje 2BA (na pewno zatrzymanie karowe w postaci KDx jest wartością bardziej zasługującą na zaakcentowanie niż czwarta siódemka w pikach) i to pewnie zakończy licytację, skutecznie zniechęcając N do licytacji.

Tam, gdzie W otworzy 1♣, WE zagrają końcówkę w bez atu – N wejdzie 1♦, E zgłosi kiery (kolejny przykład preferencji kolorów starszych w licytacji dwustronnej), naturalnie bądź transferową kontrą. S spasuje, W zgłosi 1♠. N pewnie powtórzy kara a E? W nowoczesnym stylu 3♣ nie forsuje, 2♦ wskazuje punkty, ale dopuszcza ukarnienie, a z siłą na końcówkę z krótkością karo licytuje się 3♦, po których W zgłasza kolor przeciwnika.

Ten kontrakt kładzie tylko wist blotką pik, ale nawet po ataku w karo rozgrywający musi się nieźle wykazać, aby wygrać tę końcówkę.