Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ Q 9 6 ♥ K J 4 3 ♦ 10 8 3 ♣ A K Q
♠ A K J 8 4 3 ♥ 9 5 ♦ 6 2 ♣ 9 5 3		♠ 7 5 ♥ 8 7 6 2 ♦ 7 5 ♣ J 10 7 6 2
	♠ 10 2 ♥ A Q 10 ♦ A K Q J 9 4 ♣ 8 4

Tutaj gracze W będą otwierać 2♦ multi bądź słabe 2♠. po 2♦ multi N pewnie da kontrę, co prawda ma układ 4333, ale z czwórką kierów, 15 PC (moim zdaniem 15 PC to za mało na 2BA, a szczególnie po partii). Po kontrze E zalicytuje albo rekontra – „pokaż swój kolor”, albo 2♥/♠ „do koloru”.

Po rekontrze S ma łatwo – poczeka aby W pokazał kolor, a potem zapyta o zatrzymanie w nim:

rekontra – „pokaż swój kolor”;

3♠ – pytanie o zatrzymanie;

Po 3BA można jeszcze ruszyć, np inwitującym 4BA (wtedy licytacja zgaśnie), bądź 4♦ – naturalnym proszącym o wymianę cue bidów – wtedy licytacja zakończy się pewnie w 5♦.

Tam, gdzie E zalicytuje 2♥/♠ do koloru, pozycja S bez specjalnych ustaleń jest bardzo trudna - 3♦ nie forsuje, 4♦ przekracza 3BA, zresztą też nie brzmi forsująco, licytacja w kolor przeciwnika:

u niektórych jest naturalna, nieforsująca, kontra w tej pozycji, która powinna znaczyć „punkty bez wygodnej licytacji naturalnej” też u wielu jest karna…

Myślę, że w tej sytuacji wielu wybierze praktyczne 3BA, aby uniknąć niepewności, licząc, że partner ma coś w pikach. 

W najlepiej zrobi jeżeli odbierze na starci dwa piki, gdyż S weźmie resztę lew, mając w rezerwie nadwyżki.

Po otwarciu słabe 2♠ N da kontrę, E spasuje, a S zapyta o zatrzymanie przez 3♠, a po 3BA zapewne ruszy w kierunku szlemika, licytując 4♦. N da cue bid 4♥ (najlepszy byłby sign off 4BA), S da cue bid 5♣ i licytacja wygaśnie w słabym na maksy kontrakcie 5♦.

4♦ – swobodne, niewymuszone kontrą zejście z 3BA na 4 w młodszy jest zawsze próbą szlemikową.