Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ Q J 8 7 5 ♥ K 8 4 ♦ J 3 2 ♣ 9 4
♠ K 9 4 3 ♥ 10 5 ♦ A K 6 5 4 ♣ A 8		♠ A 2 ♥ J 7 ♦ Q 9 8 ♣ K Q 10 7 5 2
	♠ 10 6 ♥ A Q 9 6 3 2 ♦ 10 7 ♣ J 6 3

Tutaj po pasie N gracze E będą otwierać 2♣ (Wspólny Język) lub 1♣ (Strefa). Po 2♣ Precision S spasuje, W zapyta o układ przez 2♦. N spasuje, i tam, gdzie E uzna że ma dół otwarcia, zalicytuje 3♣. Jeżeli teraz W będzie miał do dyspozycji naturalne bądź seminaturalne 3♦, E przez 3♠ wskaże zatrzymanie pikowe bez kierowego i WE zagrają pewnie 5♣:

3♦ – naturalne lub zatrzymanie;

3♠ – zatrzymanie pikowe, brak kierowego.

Tam, gdzie W po 3♠ spróbuje sprawdzić czy przypadkiem E nie ma singla kier i zalicytuje 4♣, E zalicytuje cue bid 4♠, co potwierdzi, że do oddania są dwa kiery i W zalicytuje 5♣.

4♣ – szlemikowe uzgodnienie trefli (3♦ forsowało do dogranej).

Po takiej licytacji N może wyjść w kiery i EW zapiszą tylko 400 za 11 lew.

Tam, gdzie W po 3♣ zalicytuje od razu 3BA, N wyjdzie pewnie w piki i WE wezmą 13 lew.

Tam, gdzie E uzna, że ma maksimum, bądź rękę dobrą do zajęcia bez atu, W w „walce o maksy” nie będzie sprawdzał zatrzymań (bądź nie będzie miał systemowo takiej możliwości), na wiście na 3BA znajdzie się S:

S wyjdzie w kiery i obrona odbierze sześć lew.

Po otwarciu 1♣ S skoczy pewnie w 2♥, W da kontrę negatywną, N powinien podnieść do 3♥. Teraz po dwóch pasach W da kontrę, wskazując siłę, E zgłosi trefle i W podniesie pewnie do 5♣:

Ktr. – w licytacji dwustronnej powinna obowiązywać preferencja kolorów starszych i forsujące 3♦ w zasadzie wyklucza w tej pozycji czwórkę pików.

NS zdejmą po tej licytacji dwa kiery. Tam, gdzie W po 4♣ zgłosi kara (można sobie wyobrazić, że E z układem 2344 bez zatrzymania kier po kontrze mówi 4♣), E podniesie do 5♦:

Tu obrona też nie powinna mieć problemu z odebraniem na starcie dwóch lew kierowych.