Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ A 10 3 ♥ 9 7 2 ♦ J 8 2 ♣ Q 7 4 2
♠ Q 9 8 2 ♥ 6 4 3 ♦ A K Q 9 5 ♣ K		♠ K J 6 5 4 ♥ A J ♦ 7 6 4 3 ♣ A 5
	♠ 7 ♥ K Q 10 8 5 ♦ 10 ♣ J 10 9 8 6 3

W tym rozdaniu gracze W będą otwierać 1♦ , N spasuje, a E odpowie 1♠. Będący po partii S raczej w zdecydowanej większości będą pasować, chociaż z 6-5 niejeden pewnie zmieści się dwukolorówką (przypominam, w dzisiejszym stylu dwukolorówka to kolor otwierającego, a kolor odpowiadającego – tutaj 2♠ – to wejście naturalne). Po pasie S, W podniesie piki, pesymiści do 2♠, a optymiści do 3♠. E może zalicytować od razu końcówkę, zwłaszcza po 2♠ – do szlemika trzeba naprawdę sporo, partner z ♦AKD ♠A i krótkością z boku miałby szanse skoczyć w 3♠). Po 3♠ E może zapytać o układ, i po wskazaniu przez W krótkości trefl (chociaż z singlowym królem można tę kartę potraktować jako odpowiadającą 4252) spróbować fałszywym cue bidem 4♦ „wywołać cue bid kierowy” – bez niego szlemik wydaje się poniżej szans, i po 4♠ spasować:

3BA – pytanie, po którym: 4♣/♥ – krótkość licytowana, 4♦ – 5422 i dobre kara (tutaj można się pokusić o taką odpowiedź, singiel król może być traktowany jak dubel), 4♠ – 5422 bez dobrych kar.

Na pewno będą tacy gracze E, którzy po skoku otwierającego w 3♠ od razu zapytają o asy i zalicytują szlemika.

S ma naturalny atak z mariasza kier, po którym szlemik jest nie do wygrania.