Rozdanie 18.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ 10 8 4 2 ♥ K J 10 9 6 ♦ 6 4 3 ♣ 6
♠ ♥ Q 8 5 ♦ K 9 5 ♣ Q 10 9 8 7 3 2		♠ A 9 7 6 ♥ 2 ♦ J 10 7 2 ♣ K J 5 4
	♠ K Q J 5 3 ♥ A 7 4 3 ♦ A Q 8 ♣ A

W tym rozdaniu po pasie E gracze S będą otwierać 1♠ (Strefa) bądź 1♣ (Wspólny Język). W powinien skoczyć w 3♣. Teraz po otwarciu 1♠ część graczy dopatrzy się w swojej karcie 3♠. Jednak teoria mówi, że po skoku w 3♣ takie 3♠ to odzywka „około 2 i pół pika do trzech pików”, czyli około 8-11 z fitem i formalnie powinno się pasować. Tam, gdzie N znajdzie na 3♠, nie zdziwiłbym się, gdyby S doholował partnera do szlemika, którego nawet po trafieniu damy kier przegrywa się na niewychodzącym impasie króla karo. Tam, gdzie N spasuje, E powinien skoczyć w 5♣. S da kontrę i teraz znów piłka przejdzie na stronę N. Jeżeli zdecyduje się na 5♠, to będzie szansa na sukces po trafieniu damy kier, jeżeli nie – NS zapiszą skromne +100 za 5♣ bez jednej.

Grający Wspólnym Językiem będą tutaj w trudniejszej sytuacji. S otworzy 1♣, W skoczy w 3♣. N spasuje, a E powinien nie mieć oporów przed podniesieniem do 5♣. S da pewnie kontrę, która wskazuje silny wariant trefla, ale jest enigmatyczna pod względem informacji o układzie i na tym licytacja pewnie się zakończy – N nie ma gwarancji, że po odzywce 5♠ partner dołoży fit, może mieć np. układ 4252, albo 5242.

Po bloku przeciwnika na wysokości 5 i kontrze partnera odejście powinno wskazywać kartę, z którą widzimy realne szanse wygrania kontraktu na wysokości pięciu. Tutaj z kartą N trzeba trafić naprawdę w dobre wartości, aby wziąć 11 lew, dlatego pas, zwłaszcza po rozpoczęciu licytacji 1♣ ze Wspólnego Języka wydaje się być statystycznie właściwym wyborem.