Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K 10 9 8 7 6 ♥ Q J 8 7 ♦ 9 8 ♣ 9
♠ 5 3 2 ♥ 10 4 3 ♦ A J 5 3 ♣ Q 5 2		♠ ♥ K 5 ♦ K 10 6 4 2 ♣ K J 10 8 6 4
	♠ A Q J 4 ♥ A 9 6 2 ♦ Q 7 ♣ A 7 3

W tym rozdaniu przed pierwszym problemem staną gracze N. Ci, u których starsza czwórka z boku wyklucza otwarcie multi 2♦, bądź słabe dwa na pikach, spasują. Teraz większość z kartą E otworzy 2BA na młodszych (chociaż znów niektórym system to uniemożliwi – tam padnie pewnie 1♦), S da kontrę wywoławczą, a W powinien skoczyć w 4♦. N zalicytuje 4♠, E powinien jeszcze podnieść się do 5♦. Co ma teraz zrobić S? Brak krótkości karo powinien skłonić do kontry.

Po ataku w singla trefl ten kontrakt powinien być obłożony bez trzech. Podobnie po wyjściu damą kier. Atak pikowy pozwala wygrać kontrakt.

Niejeden z kartą S nie oprze się potędze fitu i pójdzie jeszcze w 5♠

Tu po zdjęciu dwóch kar obrona powinna odejść pasywnie w trefla. Jednak po takiej licytacji trafienie kiera nie powinno być problemem, chyba, że ktoś chciałby genialnie trafić ♥K10 sec w ręce E.

Tam, gdzie N otworzy 2♦, E raczej spasuje (można ewentualnie wejść 3♣, ale wtedy często zginą kara), a S powinien zalicytować 4♣ („pokaż kolor teksasem”, tworzy to także pozycję pasa forsującego gdy przeciwnicy poszliby wyżej). N zalicytuje 4♥, a E teraz, bądź po 4♠, zalicytuje 4BA wskazując młodsze. Po takiej licytacji parze NS jest ciężko pójść w wychodzące 5♠. 

pas – forsujący, dopuszcza pójście na wysokość pięciu;

ktr. – w pierwszym rzędzie informuje o braku krótkości karo.