Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ 3 ♥ 9 6 2 ♦ 7 6 ♣ Q J 10 6 4 3 2
♠ K 8 6 5 ♥ A K 10 8 3 ♦ A 8 2 ♣ A		♠ A J 10 7 4 ♥ J ♦ K Q 9 5 4 ♣ K 9
	♠ Q 9 2 ♥ Q 7 5 4 ♦ J 10 3 ♣ 8 7 5

Tutaj gracze E będą otwierać 1♠ i pytanie powstaje tylko, czy WE dojdą do wielkiego szlema, czy wyhamują w szlemiku. W odpowie 2♥, E zgłosi pewnie 3♦ (co prawda jest tu tylko 14 PC, ale dobre kolory i układ 5-5 na pewno usprawiedliwiają wybór tego rebidu). Po 3♦ W uzgodni piki przez 3♠ a E dokończy pewnie opis ręki przez 4♦. W zapyta pewni o wartości przez 4BA, E pokaże jedną. Czy teraz należy martwić się o damę pik, wiedząc że na linii WE jest łącznie co najmniej 9 kart w tym kolorze? Ci, którzy się tym przejmą, zapytają pewnie o damę i wyhamują w szlemiku:

5♦ – pytanie o damę atu.

Ci optymiści, którzy liczą, że z damą atu przy 9 dadzą sobie radę w przypadku gdyby jej nie było, zapytają o króle i po odpowiedzi dwoma zalicytują szlema – widać, że trzecie karo z ręki w razie gdyby partner miał w karach tylko króla „upchnie się” na króla trefl.

5♥ – pytanie o króle.

Większość grających szlema zagra pewnie atu z góry i wpadnie.

Czy jest trop, pozwalający zagrać tu atu celnie? Po takiej licytacji S pewnie wyjdzie w trefle. Czy to jest wskazówka? Na wielkiego szlema zwykle wychodzi się w atu. Z blotkowym dublem pik S pewnie by tak wyszedł. Wobec tego po ataku treflowym można zagrać w drugiej lewie pika do asa i potem waleta pik. Jeżeli teraz S dołoży do koloru…

Oczywiście przy takiej rozgrywce można się ośmieszyć, jeżeli powodem nie wyjścia w atu będzie renons pikowy w ręce S.