Rozdanie 28.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ J 2 ♥ 6 4 ♦ A 8 3 ♣ K J 7 6 5 2
♠ K Q 9 7 ♥ A 8 3 2 ♦ Q 10 9 2 ♣ 3		♠ A 10 8 3 ♥ K 10 ♦ K J 7 6 4 ♣ A 8
	♠ 6 5 4 ♥ Q J 9 7 5 ♦ 5 ♣ Q 10 9 4

W tym rozdaniu gracze W będą otwierać 1♦ – co prawda tylko 11 PC, ale bardzo ładne, obie starsze czwórki… N spasuje, a E odpowie 1♠. Po pasie S W podniesie piki do 2♠, a E przez 2BA sprawdzi układ (powinno to już forsować do dogranej). W pokaże krótkość – 3♣ (niektórzy grają, że w tego typu sekwencjach po pytaniu na wysokości 2 pokazuje się fragment, a na wysokości 3 – krótkość, ale uważam, że lepiej jest grać zawsze tak samo i pokazywać krótkości). E teraz da cue bid 3♦, a W 3♥. E może już pytać o asy i gdy W pokaże 2 z damą atu, może licytować szlemika. Tu jest pułapka… Po odpowiedzi 5♠ 6♦ wygląda raczej jak inwit wielkoszlemowy na coś w rodzaju damy karo, więc raczej gracze E będą licytować 6♠.

Po tej licytacji – otwarcie 1♦ przez W i cue bid karowy od E wist w singla karo na pozór wygląda niebezpiecznie, ale trefle przy singlu w stole odpadają, a kiery – co prawda z DW, ale aż pięć, też nie rokują wielkich szans na lewę drugiego okrążenia. W tej sytuacji wist w karo, na szansę, że partner ma asa karo bądź asa atu jest na pewno największą szansą obłożenia, i w tym rozdaniu prowadzi do sukcesu.

Do szlemika w karo przy standardowych ustaleniach można dojść na kilka sposobów – może po wskazaniu krótkości przez 3♣ 4♦ zalicytowane przez E powinno mówić: szukam szlemika, ale w karo, a nie w piki? Brzmi to co prawda trochę jak Splinter, ale w sytuacji, gdy W przekazał już dość szczegółowe informacje o układzie ręki, moim zdaniem Splinter nie ma sensu.

Druga droga, może naciągana, wymagałaby antycypacji – E, mając rękę, z którą widać już po otwarciu że do szlemika nie jest daleko, może zrezygnować z uzgadniania pików, a zacząć od „odwróconego” (10+PC) podniesienia kar. W zalicytuje pewnie 2♥ – zatrzymanie kierowe, pomimo zatrzymań w obu starszych W nie powinien zajmować 2BA z krótkością trefl, E zalicytuje teraz 2♠ –  zatrzymanie, W przez 3♦ (nieforsujące, po odwróconym podniesieniu powrót przez któregokolwiek z partnerów na 3♦ wskazuje minimum dotychczasowej licytacji i nie forsuje) wskaże minimum i brak zatrzymania w treflach do bez atu, E zalicytuje 3♥, ewidentny cue bid, W 3♠, teraz padną dwa cue bidy treflowe, po których E może już w zasadzie zalicytować szemika w karo:   

5♣ – w kontekście odzywki 3♦ ewidentna krótkość;

6♦ – po wskazaniu przez partnera minimum, szans na szlema nie widać.

Tam, gdzie W zacznie od pasa, do szlemika raczej się nie dojdzie. Po pasie N wielu graczy E zacznie od 1BA, po którym W zalicytuje Staymana i po pokazaniu czterech pików raczej nie ma na Splintera 4♣ i zamknie licytację końcówką pikową.

2♠ - u wielu par po kontrze 2♠ obiecuje zatrzymanie w treflach, co już całkowicie zniechęci W do podejmowania prób szlemikowych.

Tam, gdzie E otworzy 1♦, W dowie się czegoś więcej:

3♠ – 15-17 PC, cztery piki;

3BA – pytanie (przy singlu kier szlemik wyglądałby kusząco);

4♠ – układ 5422, niezbyt ładny kolor karowy.

Po tych informacjach dobrego szlemika dają tylko wybrane karty, których na tej wysokości już nie ma jak sprawdzić.