Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ Q 10 4 ♥ J 10 2 ♦ 9 6 4 ♣ K Q 7 2
♠ A J 9 8 3 2 ♥ Q 9 6 ♦ Q J ♣ 9 8		♠ K 5 ♥ 8 7 5 ♦ A 10 7 5 ♣ 10 6 4 3
	♠ 7 6 ♥ A K 4 3 ♦ K 8 3 2 ♣ A J 5

Tutaj pewnie zdecydowana większość z kartą W otworzy 2♦ multi – co prawda jest 10 PC, trójka kierów a figurą, ale punkty są okropne. Po pasie N E zalicytuje pewnie 2♥, S na razie musi spasować (kontra w myśl ogólnych zasad licytacji byłaby „wywoławcza do koloru kontrowanego”, a więc do kierów, obiecywałaby fit pikowy, 2BA bez zatrzymania pik też nie wygląda nadzwyczajnie), W przeniesie na piki i po dwóch pasach S wznowi kontrą. To powinna być typowa pozycja lebensohlowa, analogiczna do pozycji po kontrze na „słabe 2♠”,  ale podejrzewam, że mało kto tak gra i większość po takim początku z kartą N zalicytuje pewnie naturalne 2BA i jeżeli S spasuje, to ten kontrakt na dobrym położeniu asa karo się wygrywa.

Niejednego z kartą S będzie kusił dokład na 3BA – w końcu kontra była wznawiająca, a w karcie S jest niebrzydkie 15 PC.

Tam, gdzie E odpowie po 2♦ 2♠, S będzie mógł skontrować od razu. I po pasie W to znów pozycja lebensohlowa… Ale pewnie u wielu par 2BA będzie naturalne i sytuacja będzie taka, jak poprzednio.

Tam, gdzie NS faktycznie grają Lebensohlem w takiej sytuacji, karta N jest graniczna między „sign off na treflach”, co musi się odlicytować zaczynając od 2BA, a bilansowym 3♣ – gdyby był trefl więcej, to na pewno ta druga odzywka byłaby prawidłowa.

2BA – Lebensohl, słaba karta z dowolnym kolorem lub forsing do dogranej z 4 kierami;

3♣ – automat;

pas – do 8 PC, 4+♣.

Na ten kontrakt W zaatakuje pewnie damą karo, co zabezpiecza obronie 5 lew.