Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ K 8 5 3 ♥ ♦ K J 3 ♣ A 10 9 7 6 3
♠ 10 7 ♥ A 10 9 7 4 2 ♦ A Q 8 ♣ 5 4		♠ Q 9 6 4 2 ♥ K Q 8 ♦ 10 5 4 ♣ K Q
	♠ A J ♥ J 6 5 3 ♦ 9 7 6 2 ♣ J 8 2

Tutaj gracze N będą otwierać 2♣ (Wspólny Język) lub 1♣ (Strefa). Po 2♣ E w niekorzystnych raczej nie ma wejścia 2♠ – 12 PC z sec mariaszem, cienki kolor – to wszystko skłania do pasa. Po pasie E S powinien zalicytować wieloznaczne 2BA, gdzie jednym z wariantów jest „słabe podniesienie trefli” (z szukania kierów przy tak małej sile lepiej zrezygnować na rzecz utrudnienia przeciwnikom znalezienia pików). W powinien spasować. Teraz N zalicytuje automatyczne 3♣ i po dwóch pasach W wznowi 3♥.

Teraz na pewno na wielu stołach licytacja wygaśnie, ale na pewno też znajdą się tacy, którzy z kartą N przepchną się w 4♣, a także i tacy, którzy z kartą E dołożą końcówkę kierową.

Na trefle dzięki dobremu położeniu kar i podziałowi trefli 2-2 bierze się 11 lew, a 4♥ kładzie się bez dwóch.

Tam, gdzie NS grają Strefą, N otworzy 1♣. E wejdzie 1♠. Tam, gdzie S da kontrę Sputnik, parze WE będzie trudno zagrać w kiery. Co prawda jeśli W da rekontrę, wskazującą siłę, N zalicytuje 2♣ i teraz po dwóch pasach W zalicytuje 2♥:

to E powinien odebrać tę licytację jako naturalną, tak samo zresztą powinno być, jeśli W po kontrze spasuje, a nie zrekontruje. Kolorem przeciwnika powinno być 3♣. Teraz, jeżeli N i E spasują, być może S pójdzie w 3♣, ale nie jest to łatwe. 3♣ gracza S może z kolei skłonić E do 3♥.

Tam, gdzie S po 1♠ spasuje (a ręka S jest na pewno graniczna, 7 PC w tym trzy walety), W powinien zalicytować 2♥ – w polskim stylu licytacji po wejściu nowy kolor na wysokości dwóch jest naturalny, nieforsujący, ale konstruktywny – karta W idealnie pasuje do tej definicji. N, po pasie partnera po 1♠, spasuje i na tym licytacja pewnie zgaśnie.

Na kiery WE mają pięć lew do oddania.