Rozdanie 27.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ A 7 6 2 ♥ 7 5 ♦ J 10 6 ♣ 10 6 5 3
♠ J 9 ♥ A Q J 3 ♦ A Q 5 4 ♣ A K Q		♠ K Q ♥ K 8 ♦ K 9 8 7 3 2 ♣ 9 8 7
	♠ 10 8 5 4 3 ♥ 10 9 6 4 2 ♦ ♣ J 4 2

Tutaj po pasie S, gracze W będą otwierać 1♣ (nawet gdy gra się 2BA 21-22 PC, karta jest za silna, jest to „prawie Acol) i po pasie N gracze E pewnie będą licytować 1♦ (na forsujące do dogranej 2♦ karta jest za słaba, a na inwitujące 3♦ za słaby jest kolor karowy ). Teraz W skoczy w 2BA i zaczynają się schody… Dalsze ustalenia ma już niewiele par; 3♣ Stayman (najwygodniejszy w wersji „puppet”), 3♦/♥ transfery, 3♠ oba młodsze, i co dalej? 4♣ i 4♦ powinny być przeznaczone na wskazanie ręki z licytowanym kolorem młodszym z perspektywami szlemikowymi. Jeżeli tak się gra, dalszy ciąg jest prosty – E licytuje 4♦, W cue bid 4♥, E 4♠, potem „o asy i do kasy”:

5♣ – 1 wartość z 5;

6♦ – u E, poza królem karo i królem pik, można liczyć jeszcze na coś, z karty W wygląda, że może to być dama pik albo król kier, ewentualnie siódme karo – każda z tych wartości daje dobrego szlemika.

Na maksy można by sprawdzić króle aby zostawić furtkę do 6BA, ale na meczowe można nie weryfikować, czy 3♠ było z króla, czy z krótkości

Tam, gdzie E nie ma w dyspozycji odzywki pokazującej kolor karowy i aspiracje, musi chyba od razu po 2BA „golnąć” szlemika, pewnie w bez atu – na linii jest 32-34 PC, kolor karowy, na pewno szlemik będzie jako-taki.