Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ A 10 7 3 ♥ K Q 9 5 ♦ Q J ♣ J 9 8
♠ K Q J 8 2 ♥ 10 ♦ K 10 7 ♣ 7 6 5 3		♠ 9 5 4 ♥ A 8 7 4 ♦ 9 3 ♣ A K Q 2
	♠ 6 ♥ J 6 3 2 ♦ A 8 6 5 4 2 ♣ 10 4

Tutaj chyba częstszym kontraktem będzie końcówka pikowa, czasem może nawet realizowana. Po pasie S, gracze W także będą pasować i N otworzy 1♣. Teraz gracze E pewnie będą dawać kontrę, S spasuje (bądź zalicytuje 1♦, czy to jako naturalne, czy „negat bez trefli”) a W powinien mocno zainwitować końcówkę, pewnie skokiem w 3♠, po którym E, mający co prawda minimum kontry, ale bardzo ładne, z topami, dubla z boku, pewnie dołoży końcówkę.   

Tam, gdzie W zalicytuje łagodniej, np. 2♠, WE pewnie wyhamują w częściówce.

Na końcówkę pikową N wyjdzie królem kier i wygranie przy podziale atu 4-1 nie w jasne karty będzie bardzo trudne.

Tam, gdzie E nie da kontry na otwarcie 1♣, S zalicytuje negat 1♦ i W wejdzie 1♠. Teraz E zastosuje Drury i potem zrobi pewnie jeszcze krok do przodu, ale W chyba nie zdobędzie się na zalicytowanie końcówki, np. w sekwencji:

2♣ – Drury, 10+PC z fitem pikowym;

2♦ – przed pasem oznacza to kartę około normalnego otwarcia, po pasie pewnie powinno być z górą pasa, 9-10 PC i niebrzydką kartą;

2BA – nadwyżka z trzykartowym fitem, forsuje do 3♠.

Czy W ma na końcówkę? Może zalicytować 3♣, naturalne, po których E z tak dobrymi treflami zalicytuje 4♠.