Rozdanie 28.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ A J 10 9 7 ♥ 10 ♦ Q J ♣ A Q 8 7 3
♠ K Q 8 5 4 2 ♥ 8 ♦ 4 3 ♣ K 9 4 2		♠ 6 3 ♥ Q 6 ♦ A 10 9 7 6 5 2 ♣ J 6
	♠ ♥ A K J 9 7 5 4 3 2 ♦ K 8 ♣ 10 5

 Bardzo trudny do wylicytowania szlemik kierowy na linii NS. W zależności stosowanego przez parę EW systemu licytacyjnego, przebieg wypadków będzie wyglądał tak:

1. W otwiera naturalnym blokiem 2♠.

1. Nie ma innej opcji licytacyjnej dla N. Wejście 3♣ to „szukanie złotego zegarka”.
2. Licytacja konstruktywna, ale niestety nie mówi ona o longerze aż dziewięciokartowym.

 Gracz N ma naprawdę niezłą kartę, ale czy z singletonem kier stać go będzie, na wykonanie jakiegokolwiek ruchu? Wątpię.

1. Zawodnik W rozpoczyna licytację odzywką 2♦ Multi.

1. N nie podejrzewa, że otwierający ma piki.
2. Tu niektórzy gracze N będą mieli problemy z właściwą interpretacji odzywki partnera. Część z nich będzie bowiem podejrzewała, że może być to Splinter kierowy. Sytuacja wyjaśni się jednak w następnym/następnych okrążeniach.

 By uniknąć problemów w tego typu sytuacjach warto przyjąć ustalenie, że zgłoszenie drugiego koloru starszego po wejściu partnera 2♥/♠, po otwarciu przeciwnika 2♦ forsuje i mówi o ficie w kolorze wejścia. Dotyczy to jednak tylko zalicytowania nowego koloru na najniższej wysokości, a więc zgłoszenia 2♠ po wejściu 2♥ i 3♥ po 2♠.

 Bardzo wiele punktów może parze NS przynieść trafna rozgrywka kontraktu kierowego. Pierwszy wist królem pik bijemy asem i odbieramy przeciwnikom atuty. Następnie impasujemy króla trefl, a potem, zgrywając atuty do końca, ustawiamy W przymusie pikowo-treflowym. Trzynaście lew i bardzo dobry wynik dla NS. Oczywiście taka linia postępowania obarczona jest ryzykiem wzięcia jedenastu lew, zamiast pewnych dwunastu. Każdy rozgrywający musi sobie samodzielnie odpowiedzieć na pytanie, jak postąpić. Często tak ryzykowna gra uzależniona jest od sytuacji taktycznej w turnieju.

 Na koniec zauważmy jeszcze, że udany impas trefl gwarantuje już wzięcie kompletu lew, bez względu na układ kart w pozostałych kolorach. Jeśli ♣K jest u W, to asa karo z pewnością ma gracz E. Wtedy bez najmniejszych problemów doprowadzamy do przymusu podwójnego.