Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ 9 7 6 3 ♥ A 8 6 4 ♦ K 7 4 3 ♣ 5
♠ 10 8 5 ♥ J 5 ♦ A Q 10 2 ♣ 9 8 7 6		♠ A K Q J 4 2 ♥ Q 10 7 2 ♦ 6 ♣ K 2
	♠ ♥ K 9 3 ♦ J 9 8 5 ♣ A Q J 10 4 3

 Po całej serii rozdań nieskomplikowanych czas na coś trudniejszego.

 N pasuje, E otwiera 1♠, a S wchodzi 2♣. Następny w kolejności, czyli gracz W, pokazuje swój fit pikowy mówiąc 2♠ i głos ma ponownie N. Jego karta to wprawdzie tylko 7 PC bez fitu w kolorze partnera, ale cztery blotki pik informują o tym, że S ma maksymalnie singletona pikowego. Istnieje więc spora szansa na niezłą grę w kara lub kiery.

 Po dokonaniu takich przemyśleń zawodnik N powinien 2♠ wywoławczo skontrować. Moim zdaniem kontra jest odzywką obowiązkową.

 Dalej też parze NS nie będzie łatwo, bo E z pewnością nie spasuje. W zależności od tego, jak oceni swoją kartę może zalicytować „przepychowe” 3♠, inwitujące 3♥, lub silną rekontrę. Z uwagi jednak na to, że po wejściu e-S-a do licytacji wartość króla trefl spadła niemalże do zera, powinien on zgłosić trzy piki,

 Przy bardzo wielu stołach odzywka ta zakończy licytację, gdyż S będzie obawiał się wejścia do licytacji na wysokości czterech. Zwłaszcza w tych założeniach. 3♠ zostanie łatwo zrealizowane i EW wpiszą sobie 140, które będzie dla nich bardzo dobrym zapisem.

 Jeśli S zdecyduje się jednak na dalszy udział w licytacji, to przeciwnicy zapewne wypuszczą mu 4♣, lub skontrują 4♦ i wtedy para NS będzie naprawdę zadowolona z wyniku. Rozgrywający musi jednak właściwie rozegrać kolor karowy wychodząc z ręki waletem. Reszty nie trzeba już opisywać.

 Tak więc znowu widzimy, że pasywna gra nie daje dobrych rezultatów.