Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ 10 6 3 ♥ K J 6 ♦ J 8 6 3 2 ♣ K 3
♠ A Q 2 ♥ A 5 3 2 ♦ 7 5 ♣ A Q 9 2		♠ K 9 8 5 ♥ Q 10 9 8 ♦ A K Q 10 ♣ 7
	♠ J 7 4 ♥ 7 4 ♦ 9 4 ♣ J 10 8 6 5 4

W licytacji zaistnieje tylko strona NS, a początek będzie wyglądał tak:

Gracz E ma wprawdzie tylko 14 PC ale wysokie blotki i koncentracja honorów w licytowanych kolorach sprawią, że spora część otwierających poprze partnera z przeskokiem. Jedynym poważnym przeciwwskazaniem dla odzywki 3♥ jest to, że, jak mawiają praktycy, trójkolorówka to układ, przy którym nie gra się nam najlepiej. Poza tym naiwny partner zawsze liczy na to, że mamy 5-6 pełnych kar, a wtedy można już sporo wygrać.

Po rebidzie 2♥ W raczej poprzestanie na końcówce, a po 3♥ żadna siła nie zatrzyma go już przed grą premiową.

Szlemik w tym rozdaniu jest całkiem niezłym kontraktem ale złośliwie leżące atuty sprawią, że wszyscy, którzy zagrają na „culbertsonowski impas” przegrają. Dwanaście lew wezmą zwolennicy trafiania, a więc wyjścia z ręki asem, a potem blotką kier do stołu. Jest to rozgrywka zwycięska ale, z teoretycznego punktu widzenia, dużo gorsza. 

Z tego też względu więcej będzie zapisów za wpadki na szlemika niż tych za jego zrealizowanie.

Przegrałeś w tym rozdaniu szlemika bo zagrałeś na podwójny impas? Nie byłeś sam, a do końca turnieju przecież jeszcze 32 rozdania.