Przepisy niniejsze ustanowiono celem określenia prawidłowego postępowania oraz wskazania odpowiednich środków naprawczych, gdy nastąpi zakłócenie właściwego przebiegu gry. Ich podstawowym zadaniem jest dążenie do wyrównania szkody poniesionej przez stronę niewykraczającą, a nie do karania za popełnioną nieprawidłowość. W przypadku popełnienia nieprawidłowości, każdy gracz powinien być przygotowany na przyjęcie z godnością orzeczonego przez sędziego sprostowania i wyniku rozjemczego.

Na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat nastąpiło wiele zmian w brydżu sportowym i nie ma oznak, aby te zmiany się zatrzymały. Zadaniem, przed którym stanęła Komisja Przygotowania Projektów nowego prawa było zapewnienie takiej aktualizacji przepisów, aby reagowały na dotychczasowe zmiany i stworzenie struktury, która poradzi sobie z przyszłym rozwojem teorii i praktyki brydżowej.

Sędziowie otrzymali znacznie rozszerzony zakres orzekania według własnego uznania. Zmniejszyła się liczba automatycznych kar: zostały zastąpione przez koncepcję sprostowania niefortunnie powstałej sytuacji. Gra w brydża ma różne oblicza w różnych krajach, więc przepisy MBP przewidują większe uprawnienia Organizacji Nadzorujących do wprowadzania własnych uregulowań prawnych. Występuje to szczególnie w dziedzinie nowej koncepcji „szczególnego uzgodnienia partnerów”. Sztuczna licytacja jest smutną rzeczywistością, więc podjęto wysiłki, aby przezwyciężyć problemy lub pozwolić Organizacjom Nadzorującym na rozwiązanie problemów, powstających gdy coś przybierze niepożądany przebieg.

Podjęliśmy wysiłki ustalenia zakresu odpowiedzialności Organizacji Nadzorujących, Organizatorów Zawodów i sędziów i wyraźnie zaznaczyliśmy, że pewne obowiązki można przekazać lub scedować.

Wiele nagłówków, obecnych w wydaniu przepisów MBP 1997 zostało usuniętych w celu poprawienia wyglądu tekstu. Pozostawione nagłówki nie ograniczają stosowania odpowiedniego przepisu, jak również nie wpływa na to pominięcie odnośników.

Utrzymano ustalone użycie określenia „może” coś zrobić (niewykonanie nie jest błędem), „zrobi coś” (ustala prawidłową procedurę, bez sugerowania, że jej naruszenie będzie karane), „powinien” coś zrobić (niewykonanie jest naruszeniem narażającym naruszającego na utratę jego praw, ale nieczęsto karanym), „ma” coś zrobić (niewykonanie pociąga za sobą częste wymierzenie kary porządkowej), „musi” coś zrobić (najsilniejsze określenie, rzeczywiście poważna sprawa). Poza tym, „nie ma prawa” jest najostrzejszym zakazem, „nie może” jest stanowczym zakazem, ale „nie wolno” jest bardziej stanowcze - bez mała „nie ma prawa”.

Dla uniknięcia wątpliwości informujemy, że niniejszy Wstęp i poniższe Definicje stanowią integralną część przepisów MPB.

PRZEDMOWA

DEFINICJE

ostatnia modyfikacja: