70. ROZSTRZYGANIE SPORNEGO ROSZCZENIA LUB ZRZECZENIA 

A. Wskazania ogólne

Rozstrzygając sporne roszczenie lub zrzeczenie sędzia ustala zapis rozdania możliwie najbardziej sprawiedliwy dla obu stron, ale każdą wątpliwość dotyczącą roszczenia powinien rozpatrzyć na niekorzyść gracza zgłaszającego roszczenie. Sędzia postępuje przy tym stosownie do podanych niżej postanowień.

B. Powtórzenie oświadczenia złożonego przy roszczeniu

1. Nakazuje graczowi, który zgłosił roszczenie, aby powtórzył oświadczenie złożone w momencie składania swego roszczenia.

2. Następnie sędzia wysłuchuje zastrzeżeń przeciwników gracza, który zgłosił roszczenie (ale sędzia bierze pod uwagę nie tylko zastrzeżenia przeciwników).

3. Sędzia może nakazać wszystkim graczom, aby pozostałe karty położyli na stole odsłonięte.

C. Nieściągnięty atut

Gdy w ręce jednego z przeciwników gracza zgłaszającego roszczenie pozostał atut, wówczas sędzia powinien przyznać stronie tego przeciwnika lewę lub lewy, jeżeli:

1. zgłaszający roszczenie nie wspomniał o tym atucie w swoim roszczeniu oraz

2. jest możliwe, iż wykraczający nie zdawał sobie sprawy, że u któregoś przeciwnika pozostał atut oraz

3. istniała możliwość wzięcia lewy tym atutem przy dowolnym normalnym sposobie rozgrywki.

D. Postępowanie sędziego

1. Sędzia nie powinien przyjąć od gracza zgłaszającego roszczenie propozycji korzystnego sposobu gry nie ujętego w jego początkowym oświadczeniu, jeżeli istnieje inny - mniej korzystny wariant normalnego zagrania.

2. Sędzia nie akceptuje żadnej części roszczenia obrońcy, która zależy od wybrania przez jego partnera określonego zagrania spośród innych możliwych normalnych zagrań.

3. Zgodnie z przepisem 68D rozgrywka powinna była ustać, ale jeżeli po zgłoszeniu roszczenia nastąpiło jakieś zagranie, może ono dostarczyć przesłankę uznaną za część oświadczenia wyjaśniającego roszczenie. Sędzia może przyjąć ją jako dowód prawdopodobnych zagrań graczy po zgłoszeniu roszczenia i/lub trafności samego roszczenia.

E. Sposób gry nieujęty w oświadczeniu

1. Sędzia nie powinien uznać żadnej linii rozgrywki lub obrony nieujętej w początkowym oświadczeniu przez zgłaszającego roszczenie, której powodzenie wymaga, aby określona karta znajdowała się w ręce określonego przeciwnika - chyba że któryś przeciwnik nie dodał do koloru (w kolorze tej karty), zanim roszczenie zostało zgłoszone, albo nie dodałby potem do tego koloru w jakimkolwiek wariancie normalnego zagrania pozostałych kart, albo jeżeli niezastosowanie tego zagrania byłoby bezsensowne.

2. Organizacja Nadzorująca może określić kolejność (na przykład „gra górą”) zagrania kart w kolorze, którą sędzia powinien przyjąć, jeżeli nie było to wyjaśnione w oświadczeniu złożonym po zgłoszeniu roszczenia (ale zawsze podlegającą innym wymaganiom niniejszych przepisów).

   W odniesieniu do przepisów 70 i 71 przez „normalne” rozumie się także zagranie nieostrożne lub - w stosunku do klasy gracza - słabe.

69. UZNANIE ROSZCZENIA ALBO ZRZECZENIA

71. UNIEWAŻNIENIE ZRZECZENIA