Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ Q 9 7 3 ♥ 5 2 ♦ 2 ♣ A J 9 8 6 4
♠ J 10 ♥ 10 7 ♦ J 9 7 6 5 3 ♣ 7 3 2		♠ A K ♥ A Q J 9 3 ♦ A Q 10 8 4 ♣ 10
	♠ 8 6 5 4 2 ♥ K 8 6 4 ♦ K ♣ K Q 5

W tym rozdaniu gracze E będą otwierać 1♣ (Wspólny Język) oraz 2♣, ewentualnie pesymiści 1♥ w Strefie. Po 1♣ z kartą S pewnie niektórzy wejdą 1♠ – tam po pasie W N skoczy w 4♠. Z kartą E można dać kontrę, która pewnie zwykle zakończy licytację – z kartą W odejście w 5♦ jest wątpliwe ze względu na brak krótkości.

Po naturalnym ataku w kiery WE mają cztery lewy.

Tam, gdzie W zgodnie z zasadą „licytuj po wywoławczych kontrach partnera” zalicytuje 5♦, WE będą ten kontrakt grali, aczkolwiek nie dziwiłbym się, gdyby z kartą E co niektórzy dokładali szlemika – odejście z kontry na wysokość pięciu zwykle jest licytacją w ataku, po to, aby wygrać zalicytowany kontrakt i z karty E widać, że w takim przypadku szlemik w najgorszym razie powinien być na impasie króla kier.

Na kara przy królu kier za impasem bierze się 11 lew.

Z kartą E alternatywą dla kontry na pewno jest 4BA, jednoznacznie pokazujące silnego trefla w układzie dwukolorowym. Tam, gdzie E wybierze tę odzywkę, WE zagrają końcówkę w kara:

5♣ – na wypadek, gdyby partner miał kiery i trefle, W powinien zgłosić najbliższy fit.

Przy tych stołach, gdzie S nie wejdzie 1♠, W odpowie negatywne 1♦. Teraz z kartą N prawdopodobnie większość graczy N spasuje. Co ma teraz zalicytować E? Jeżeli da rebid 1♥, to po pasie S W powinien pokazać kara i WE zagrają 5♦:

2♦ – nie widać powodu aby zostawiać partnera w kontrakcie na 6 atu, zresztą z milczenia przeciwników wygląda, że E ma silny wariant trefla;

4♣ – Splinter;

5♦ – najsłabsza licytacja.

Alternatywą dla 1♥ jest sztuczny forsing do dogranej 2♦, po którym jednak mogą być problemy z pokazaniem obu kolorów; K.Jassem zaproponował kiedyś z silnymi rękami rebidy dwukolorowe, tutaj byłoby to 3♥ – dwukolorówka z kierami, W mógłby zalicytować 3♠ – piki lepsze od kierów, E pokazałby kara, a W dołożyłby 5♦:

3♥ – dwukolorówka 5+-5+ z kierami, forsujące;

3♠ – lepszy fit pikowy niż kierowy – partner może mieć oba starsze.

Tam, gdzie N zdecyduje się na 2♣, E zalicytuje pewnie 3♣ – dowolna dwukolorówka 5+-5+ i zaczynają się lekkie schody – W zalicytuje 3♦ – fit, ale W powinien pokazać jednak swój starszy, W pewnie przeniesie na 3♠ – ten dubel wygląda lepiej, a E zalicytuje 4♦ i W dołoży końcówkę:

Tam, gdzie N skoczy w 3♣, WE prawdopodobnie zagrają 4♥:

4♥ po starannej rozgrywce wygrywa się dzięki temu, że przy 4 kierach jest tylko 3 trefle.

Po otwarciu 1♥ nawet jeżeli S i W spasują, to N prawie na pewno wznowi, najczęściej 2♣, i WE znajdą kara:

Ktr. – ręka jest za dobra na 3♦, a przeniesienie z ewentualnych 2♠ partnera na kara wyjaśni potem sprawę;

3♦ – nawet jeżeli W spasuje, to E zalicytuje 3♦, a W na pewno jeszcze zdobędzie się na co najmniej 4♦, a najczęściej na 5♦.

Tam, gdzie E otworzy Acolem, WE powinni dojść bez problemu do 5♦:

2BA – powtórny negat bez fitu kier; na 3♦ kolor jest za słaby – po Acolu powinno się unikać zgłaszania kolorów bez starszej figury;

4♠ – cue bid.

Tam, gdzie para WE po Acolu stosuje konwencję Kokisha, licytacja będzie nieco inna:

2♥ – naturalne lub ręka zrównoważona;

2♠ – automat;

3♦ – kiery z karami;

5♦ – ręka bezwartościowa z dużym fitem karowym.