C. Środki odwoławcze

§ 38

1.  Od orzeczenia I instancji przysługuje stronom prawo odwołania się do II instancji

2.  W wypadku złożenia odwołania tylko przez ukaranego, organ rozpoznający odwołanie nie może wymierzyć kary surowszej od kary orzeczonej w I instancji.

3.  W terminie 7 dni od ogłoszenia orzeczenia strona może złożyć wniosek o sporządzenia uzasadnienia i doręczenie go wraz z orzeczeniem. Doręczenie orzeczenia  i uzasadnienia następuje tylko na wniosek

§ 39

1.  Odwołanie wnosi się do organu, który wydał zaskarżone orzeczenie w I instancji, w terminie 14 dni licząc od dnia następnego po dniu ogłoszenia orzeczenia, a gdy na wniosek strony nastąpiło doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, po dniu doręczenia

2.  Organ I instancji; przesyła odwołanie wraz z aktami sprawy, do organu II instancji, z krótkim uzasadnieniem orzeczenia oraz ustosunkowaniem się do zgłoszonych w odwołaniu zarzutów.

§ 40

1.  Odwołanie złożone po terminie przewidzianym w § 39 pkt. 1 pozostaje bez dalszego biegu, o czym powiadamia się wnoszącego odwołanie, pouczając jednocześnie o możliwości złożenia w ciągu 7 dni wniosku o przywrócenie uchybionego terminu, z podaniem przyczyn jego niedotrzymania.

2.  Wniosek o przywrócenie terminu rozpoznaje organ, który wydał zaskarżone orzeczenie.

3.  W przypadku uznania, że uchybienie nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych lub też spowodowane zostało wypadkiem losowym, organ orzekający przywraca uchybiony termin i nadaje bieg sprawie.

4.  Na wydaną decyzję o odmowie przywrócenia terminu, stronie służy prawo złożenia zażalenia do II instancji, w terminie 7 dni, licząc od następnego dnia po doręczeniu decyzji.

5. W zakresie sposobów liczenia terminów, doręczeń i przywracania terminu, stosuje się kodeks postępowania cywilnego, o ile nie jest sprzeczny z niniejszym regulaminem.