Rozdanie 31.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ 9 5 3 ♥ A K 4 ♦ 10 7 4 3 ♣ 9 8 7
♠ A 10 7 2 ♥ Q J 8 2 ♦ 9 5 ♣ 6 5 3		♠ K Q 8 4 ♥ 10 7 6 5 3 ♦ A ♣ K Q 2
	♠ J 6 ♥ 9 ♦ K Q J 8 6 2 ♣ A J 10 4

 140 dla EW za zrealizowanie kontraktu 3♥ to teoretyczny minimaks tego rozdania. Odchyleń od tego zapisu będzie jednak sporo.

 Pierwsze to wypuszczenie parze NS kontraktu 4♦. Rozgrywa S, a W wistuje damą kier. Pik wylatuje na kiera i już jest dziesięć lew. 130 dla NS.

 Drugie to przelicytowanie karty przez parę NS. 4♥, czasami grane z kontrą, skończy się wpadką bez jednej. 50 lub 100 dla NS.

 Duży wpływ na wynik rozdania będzie miała odpowiedź gracza N na otwarcie e-S-a 1♦. Teoretycznie musi on wybrać pomiędzy 1BA i skokiem w 3♦. Tak 1BA, jak i 3♦ mają sporo wad. Pierwsza ustawia bez atu ze złej ręki i ukrywa czterokartowy fit karowy, a na blokujące 3♦ gracz N ma za dużo lew defensywnych i beznadziejny skład. Pamiętajmy, że odpowiedź 2♦ forsuje i przyrzeka siłę 10+ PC, więc N musi ją od razu wykluczyć.

 Choć jestem śmiertelnym wrogiem odpowiedzi 1♥/♠ z kolorem trzykartowym, to tu akcja taka sprawdziłaby się znakomicie:

1. Ze słabą ręką i układem 6-4 licytujemy, zwłaszcza grając Wspólnym Językiem, 2♦. Czwórkę treflową sprzedamy dopiero wtedy, gdy partner sforsuje licytację do dogranej. Rebid 2♣ z układem 6-4 dajemy po odpowiedzi one over one dopiero wtedy, gdy mamy nadwyżkę punktową i przygotowujemy grunt pod taką właśnie sekwencję.

 Po opisanym wyżej początku istnieje duża szansa na to, że para EW zostanie wyeliminowana z licytacji. Nie jest to jednak żaden dowód na to, że tego typu strategia jest skuteczna w długim dystansie. Z reguły bowiem złośliwy partner podnosi nasze 1♥/♠ do wysokości trzech, a niekiedy zgłasza nawet splintera, a atuty u przeciwników dzielą się oczywiście 5-1.