Rozdanie 12.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ Q J 5 ♥ 4 2 ♦ Q 9 8 ♣ A J 6 4 2
♠ K 10 ♥ K 7 5 ♦ 10 5 4 2 ♣ Q 9 7 3		♠ A 8 7 ♥ A J 8 6 ♦ A K J 6 ♣ K 10
	♠ 9 6 4 3 2 ♥ Q 10 9 3 ♦ 7 3 ♣ 8 5

 Wariant pierwszy: dwa pasy, E otwiera 1♣, W odpowiada 1BA i 3BA kończy licytację.

 N ma do wyboru dwa wisty – blotka trefl lub dama pik. Ponieważ u partnera może liczyć na 2-4 PC raczej wybierze wist treflowy. Wtedy gra się łatwo i najczęściej rozgrywający weźmie 10 lew. Można wprawdzie zrealizować jeszcze jedną nadróbkę, ale wymaga to ustawienia w końcówce wpustki przeciwko graczowi S. Wygląda to tak:

 Rozgrywający kładzie dziesiątkę trefl i odwraca królem. N bierze i zmienia atak na damę pik. Król i blotka karo do waleta, a następnie jeszcze as i król. Dziesiątką karo do ręki. S dodał dwa piki, pokazując, że od początku miał ich pięć. Teraz mały test z arytmetyki. N pokazał już DW pik, damę karo i AW w treflach – to razem 10 PC. Czy może mieć damę kier? NIE – przecież spasował na drugiej ręce. Zadowolony ze swej analizy W ściąga damę trefl (ze stołu kier), króla kier i wychodzi dziesiątką pik. Dama, król i ♠8 w następnej lewie. S wistuje spod damy kier.

 Wariant drugi: dwa pasy, E otwiera 2BA (20-21 PC), a W podnosi partnera do trzech.

 S wychodzi szóstką pik i zadanie rozgrywającego jest znacznie trudniejsze. Teraz może zagrać przez kiery, a i o podziale punktów u przeciwników nie będzie wiedział aż tak wiele. Bardzo często skończy się więc na dziewięciu lewach. Tak więc zasada, że lepiej grać z ręki silniejszej tym razem się nie sprawdziła.

 Polemikę z tym stwierdzeniem podejmuje ten, który trafia wszystko czyli Deep Finesse. On chce grać z ręki E, ponieważ zlokalizowanie honorów u przeciwników nie stanowi dla niego żadnego problemu. Natomiast gdyby rozgrywał z ręki W, to jego kolega, również DeepFinese, zawistowałby z dubelka kier i za chwilę groźba wpustki zostałaby zlikwidowana - zaledwie dziesięć lew.