Rozwiązanie:

Rozgrywający ukazał 5 kart w karach. Będzie musiał coś zrobić z pozostałymi trzema karami. Raz może je przebić wysoko asem, ale nadal pozostaną mu jeszcze dwie  przegrywające. Partner powinien mieć przynajmniej jednego starszego kiera od 8-ki w stole. Będzie więc mógł nadbić. Jednak, jeśli tylko raz, to nie wystarczy to do położenia kontraktu. Partner coś markuje w pikach dokładając 4-kę trefl – najwyższą z możliwych niegrających z jego punktu widzenia kart. Przy okazji skompletował ilościówkę w treflach, w których ma nieparzystą liczbę kart. Jest to prawie na 100% 5 kart, bowiem rozgrywający pokazał co najmniej 9 kart w kolorach czerwonych. Jeśli rozgrywający ma dubla pik a partner ma w tym kolorze króla i w takiej sytuacji na pewno co najmniej jednego starszego kiera od 8-ki, to nigdy nie wygra kontraktu. Jednak jeśli ma 5 kierów i wtedy singla pik, to tylko natychmiastowe zagranie w kiera pozwoli położyć kontrakt. Oczywiście partner musi zapomnieć o tym, że trzecia ręka „płacze, a bije” i musi zachować swego wyższego od 8-ki atuta. Ale to już jest jego sprawa. Trzeba więc zagrać atuta. Tak zawistowała  młoda holenderska zawodniczka Marion Michielsen (partnerka Laura Dekkers)  w meczu Holandia – Szwecja kobiet w sparringowym meczu. Na drugim stole Szwedka kontynuowała po damie karo jeszcze dwa razy trefle i rozgrywająca mogła przebić skutecznie dwa kara – jedno nadbiła E i połączyła atuty, ale było to za mało, by położyć kontrakt. .

Całe rozdanie:

*Taki tytuł nosił artykuł Steena Mollera wysłany na konkurs IBPA (International Bridge Press Association) przed wielu laty.