PRO MEMORIAM – ANDRZEJ WILKOSZ

                    Pierwszy raz usłyszałem o Andrzeju Wilkoszu w 1966 roku czytając Brydża 10/63 w artykule „Niebezpieczna nadróbka”.  Był tam opis skromnego kontraktu popartyjnego 1 BA z kontrą, który rozgrywał Wilkosz przeciwko Niemcom na Mistrzostwach Europy w Baden Baden.

                                                                                                                 ♠ 10987            

                                                                                                                 ♥ W62

                                                                                                                 ♦ W754

                                                                                                                 ♣ W3

                                                                                     ♠ KD42                  N               ♠ 65

                                                                                     ♥ K7                 W        E          ♥ A9854

                                                                                     ♦ 109863             S                 ♦ D2

                                                                                    ♣ K8                                           ♣ D1092

                                                                                                                 ♠ AW3

                                                                                                                 ♥ D103

                                                                                                                 ♦ AK

                                                                                                                 ♣ A7654

                                                                            Piost                Kuklewicz      Auhagen         Wilkosz

                                                                                 W                    N                     E                     S

                                                                                                                                                        1 ♣

                                                                              1 ♦                 pas                  1 ♥                 1 BA(!)

                                                                               ktr                   pas                  pas                  Pas

             Piost zaatakował królem i 7-ką kier. Wilkosz dołożył 10-kę i damę. Auhagen przepuścił tę lewę. W drugiej lewie Wilkosz zagrał trefla, a Piost wskoczył królem i kontynuował treflem.

                               Oddajmy głos Andrzejowi:

             „Z chwilą gdy Auhagen nie zabił asem drugiej lewy kierowej, doszedłem do wniosku, że nie mając bocznego dojścia liczył na K73 u partnera. Wydawało mu się to prawdopodobne, zwłaszcza po zrzuceniu przeze mnie ♥ 10-ki w pierwszej lewie. Wejście królem trefl można było wytłumaczyć tylko tym, że Piost miał dubletona w tym kolorze. Chcąc wybadać całość rozkładu zagrałem asa i króla karo. Od Auhagena spadła dama. Teraz już układ kolorów w rękach przeciwników przestał być dla mnie tajemnicą. Piost miał 4-2-5-2, a więc jego partner 2-5-2-4. Przy tym cały mariasz pikowy musiał być u Piosta, bo z czym by kontrował?

            Po spadnięciu damy karo grając z ręki waleta pik kontraktu już nie można przegrać. Nie mogłem się jednak oprzeć pokusie zagrania na popartyjną nadróbkę. Wyszedłem ♠ 3-ką licząc, że Piost zagra prawidłowo i  przepuści pierwszą lewę. Nie zawiodłem się na nim. Przecież nie mógł mnie podejrzewać, że zaryzykuję grę dla nadróbki. Widząc jedyną możliwość wpadki w walecie pik u partnera musiał przepuścić. Przecież gdybym miał ♠ Axx również wyszedłbym blotką. Wówczas zabicie pierwszej lewy figurą wypuściłoby kontrakt, bo na asa spadłby walet i czwarte pika na stole wzięłoby siódmą lewę. Po wzięciu lewy pikowej na stole, wyszedłem waletem i blotką karo, po czym Piost musiał jeszcze dać mi dwie lewy pikowe.

Niebezpieczeństwo wyjścia w blotkę pik polegało na tym, że gdyby W wskoczył figurą pik i zagrał blotkę w tym kolorze musiałbym leżeć, bo nie miałbym dojścia do stołu ”

               Dalej Andrzej dokonał krótkiej samocharakterystyki:

            „Zdaję sobie sprawę, że zbytnia śmiałość jest moim grzechem głównym. Liczę zawsze, że przeciwnicy zagrają prawidłowo. Jeżeli się pomylą w rachubach – nieszczęście gotowe.

Tym razem przeciwnicy zawistowali poprawnie. Toteż po włożeniu kart do pudełka, nawet nie powiedzieli sobie słowa. Jednak sposób ich gry w następnych rozdaniach mówił, że „niebezpieczna nadróbka” nie pozostała bez echa.”

             Inne rozdanie w wykonaniu Andrzeja z jego ówczesnym partnerem Kuklewiczem opisał holenderski dziennikarz polskiego pochodzenia – Herman Filarski. Było to na tych samych Mistrzostwach Europy w meczu przeciwko Islandii. Oto relacja piszącego z ogromną swadą dziennikarza:

„jeżeli pasjonujecie się pierwszymi wyjściami macie poniżej piękny problem z meczu Islandia – Polska. Licytacja potoczyła się następująco:

                        Siedzicie na pozycji E macie zdecydować się na pierwszy wist posiadając następującą rękę:

                                                                                                            ♠ D1097

                                                                                                            ♥ W1098

                                                                                                            ♦ W65

                                                                                                            ♣ K3

                Z pewnością bylibyście zdania, że pierwsze wyjście nie jest istotne, gdyż Kuklewicz powinien mieć waleta pik i nie uniknie oddania dwóch lew pikowych. Będziecie jednak mieli rację tylko w połowie. Kuklewicz rzeczywiście miał w pikach AKW.

Ale lepiej spójrzcie na pełne rozdanie:

                   E wybrał bezpieczne wyjście w waleta kier. Rezultat? Dwanaście lew dla Polaków. N wziął asem kier, przebił kiera, zgrał trzy górne kara, zrzucając swoje przegrywające trefle, przebił trefla ręce, kiera na stole, drugiego trefla w ręce i ostatniego kiera w stole. Kuklewiczowi pozostały w ręce AKW8 w pikach i wystarczyło zagrać trefla ze stołu kładąc 8-kę pik.

                   Co za kontrakt! Po ataku treflowym nawet czterech pik nie można wygrać, a co jest szczególnie interesujące – oczywiście jako ciekawostka, że Kuklewicz nie wygra szlemika jeżeli E zaatakuje ze swoich „dwóch pewnych lew pikowych”. Jedyną rzeczą, której nie wolno mu było zrobić, to wyjść w czerwoną kartę. Ale o tym powinien wiedzieć, grając przeciwko Polsce.

                    W drugim pokoju Islandczycy grali bardziej „normalny” kontrakt 5♣ – bez jednej.”

           Niedługo po tej lekturze miałem zaszczyt rozegrać dwa rozdania przeciwko Andrzejowi Wilkoszowi. Tym razem jego partnerem był Szopen polskiego brydża – Łukasz Lebioda. Rzecz miała miejsce na Kongresie Trzech Granic w Zgorzelcu w 1967 roku. Pierwszego rozdania nie pamiętam oprócz tego, że partner ocenił iż jest wygrane. Za to drugie zapomnieć się nie dało:

                 NS po, dealer N

                                                                        Lebioda          Pawłowski      Wilkosz           Kiełczewski

                                                                                W                    N                     E                     S

                                                                                                      1 ♠                  pas                  1♠

                                                                              3♥(!)               3 ♠                  pas                  4 ♠

                                                                               4 BA               pas                  5 ♥                 pas

                                                                               6 ♥                 ktr                   pas                  pas

                                                                               pas

                                                                                                            ♠ A1065

                                                                                                            ♥ 74

                                                                                                            ♦ A97

                                                                                                            ♣ AW83

                                                                                 ♠  -                        N               ♠  D8432

                                                                                 ♥ AKD10983 W       E         ♥ W52

                                                                                 ♦ KDW1062       S               ♦ 8

                                                                                 ♣ -                                          ♣ 9762

                                                                                                            ♠ KW97

                                                                                                            ♥ 6

                                                                                                            ♦ 543

                                                                                                            ♣ KD1054

          Myślę, że byliśmy być może jedyną parą, która miała szansę nie skontrować zapowiedzianego przez Lebiodę kontraktu. Ze względu na przebieg licytacji i ze względu na szacunek dla umiejętności przeciwników. Partner zresztą skontrował dopiero po dojrzałym namyśle. Jak mi później wyjaśnił uczynił to z dwóch powodów: po pierwsze uznał, że skoro pierwsze rozdanie wygraliśmy, to w drugim nie będzie odbiegał od sali, która przecież skontruje mając trzy asy na wiście.

          Zdążyłem też wpisać Andrzeja na listę swoich partnerów. Przypadł mu numer 308. Zagraliśmy razem w turnieju okolicznościowym z okazji 45-lecia Polskiego Związku Brydża Sportowego w reprezentacji miesięcznika „Brydż”. Andrzej pochwalił mnie za żelazne nerwy i poker face i nie miało to broń Boże żadnego związku z jego grą. Jak zwykle była nieskazitelna…

                                          Żegnaj wielki Graczu… Żegnaj wielki Człowieku…