Rozdanie 29.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ K Q J 4 ♥ Q J 7 2 ♦ 8 7 6 ♣ 10 3
♠ 10 7 5 3 ♥ 10 6 4 ♦ A Q 9 4 3 ♣ 2		♠ 9 8 6 2 ♥ K 5 ♦ J 10 5 ♣ Q 9 7 4
	♠ A ♥ A 9 8 3 ♦ K 2 ♣ A K J 8 6 5

W tym rozdaniu po dwóch pasach gracze S będą otwierać 1♣. Teraz pewnie znajdą się tacy, którzy z kartą W wejdą 1♦, ale większość (po partii) spasuje. N odpowie 1♥. Z kartą S można zacząć od splintera 3♠ (w Strefie nie ma alternatywy), ewentualnie we Wspólnym Języku od odwrotki.

Po splinterze N zalicytuje negatywne 4♥ i S powinien tę decyzję uszanować.

Z karty E narzuca się po tej licytacji atak waletem karo, po którym obrona najlepiej zrobi ściągając dwie lewy karowe i odchodząc w singla trefl. Jeżeli teraz rozgrywający zagra w atu, będzie leżał po przebitce. Jedyna droga do wygrania to założenie, że króla kier ma E i dobrowolne oddanie przebitki treflowej, co pozwoli potem na dojście do ręki i wyimpasowanie króla atu.

Nie jest to rozgrywka oczywista i na 4♥ z ręki N można spodziewać się wpadek.

Tam, gdzie S zacznie od odwrotki, NS także powinni zatrzymać się w końcówce, np. po sekwencji mniej więcej takiej:

2♥ – „słaby na czwórce”;

3♥ – szlemikowe uzgodnienie kierów; alternatywą jest Splinter 3♠, po którym N wycofa się w 4♥, a S powinien spasować;

3♠,4♣ – cue bidy.

Tam, gdzie W wejdzie 1♦, a N ma do dyspozycji kontrę negatywną, wskazującą oba kolory starsze, bądź będącą transferem na kiery, NS mają szanse zagrać końcówkę kierową z ręki S – S, mając na uwadze ochronę króla karo, powinien zrezygnować z szukania iluzorycznego szlemika przez licytację w kolor przeciwnika, a zadbać o zagranie z właściwej ręki i zalicytować 4♥:

Ktr. – 4-4 w starszych.

Po ataku w singla trefl rozgrywający stanie przed takim samym problemem, jak po odegraniu dwóch kar i odejściu w singla. Tutaj jednak obrońca E, po ewentualnym zagraniu as kier, kier, powinien przed podaniem przebitki trefl zagrać waleta karo, a W, po pobiciu waleta królem, musi dopuścić partnera dziesiątką, i teraz dopiero przebitka położy kontrakt.