73. POROZUMIEWANIE SIĘ PARTNERÓW 

A. Dozwolone porozumiewanie się partnerów

1. Porozumiewanie się partnerów podczas licytacji i rozgrywki powinny odbywać się wyłącznie za pomocą zapowiedzi i zagrań.

2. Zapowiedzi i zagrania powinny być dokonywane bez zbędnego nacisku, znaczących odruchów lub też modulacji głosu oraz bez zbędnego wahania albo pośpiechu. Jednak Organizacja Nadzorująca może nakazać obowiązkowe pauzy, na przykład przed pierwszą zapowiedzią każdego gracza, po zasygnalizowaniu odzywki skaczącej, jak też przed każdym zagraniem w pierwszej lewie).

B. Niewłaściwe porozumiewanie się partnerów

1. Partnerzy nie mogą porozumiewać się za pomocą sposobu zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty, dodatkowych komentarzy lub też gestów, zadawania albo niezadawania pytań przeciwnikom oraz udzielonych albo nieudzielonych im wyjaśnień, a także faktów alertowania albo niealertowania zapowiedzi.

2. Najcięższym możliwym wykroczeniem jest wymiana informacji między partnerami za pomocą umówionych sposobów porozumiewania się innych niż dopuszczone niniejszymi przepisami.

C. Nielegalna informacja od partnera

Gracz, któremu partner udostępnił nielegalną informację - czy to swoim komentarzem, pytaniem lub wyjaśnieniem, gestem, znaczącym odruchem, nadmiernym naciskiem, modulacją głosu, wahaniem albo pośpiechem, niespodziewanym alertowaniem lub niealertowaniem zapowiedzi - musi usilnie wystrzegać się wyciągania z tej nielegalnej informacji jakiejkolwiek korzyści dla własnej strony.

D. Zmiany tempa i sposobu działania

1. Jest pożądane, chociaż nie zawsze wymagane, aby gracze utrzymywali stałe tempo i sposób działania. Gracze powinni jednak zachować szczególną ostrożność w sytuacjach, w których zmiana tempa lub sposobu działania mogłaby przynieść korzyść ich stronie. W innych przypadkach niezamierzona zmiana tempa lub sposobu zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty sama przez się nie stanowi naruszenia przepisów. Wnioski z takiej zmiany może wyciągać tylko przeciwnik i to na własne ryzyko.

2. Graczowi nie wolno usiłować wprowadzić przeciwnika w błąd komentarzem lub gestem, pośpiechem albo wahaniem (na przykład namysłem poprzedzającym dodanie singletona) czy też sposobem zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty lub innym celowym odstępstwem od prawidłowej procedury.

E. Możliwość zmylenia przeciwnika

Gracz może próbować wprowadzić przeciwnika w błąd swoją zapowiedzią albo zagraniem (pod warunkiem, że takie zmylenie nie jest objęte zatajonym uzgodnieniem wzajemnym partnerów ani nie wynika z doświadczenia zdobytego w czasie wspólnej gry).

F. Naruszenie dobrych obyczajów

Gdy wymienione w niniejszym przepisie naruszenie przez gracza dobrych obyczajów narazi niewykraczającego przeciwnika na straty, wówczas, gdy sędzia uzna, że niewinny gracz wyciągnął błędny wniosek z wprowadzającego w błąd komentarza, zachowania, tempa lub też innego mylącego postępowania przeciwnika, który nie miał bezspornego brydżowego powodu do takiego działania i mógł zdawać sobie sprawę, że z takiego działania może odnieść korzyść, wówczas powinien orzec wynik rozjemczy (patrz przepis 12C).

   Niespodziewanym w odniesieniu do przekonania gracza o znaczeniu jego zapowiedzi.

72. ZASADY OGÓLNE

74. WŁAŚCIWE ZACHOWANIE I ETYKIETA