Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ A K ♥ 5 4 ♦ A J 10 9 6 3 ♣ K 7 6
♠ J 10 7 4 ♥ A 10 7 2 ♦ Q 5 ♣ J 8 3		♠ 9 6 5 2 ♥ K 9 3 ♦ 8 2 ♣ A 10 9 5
	♠ Q 8 3 ♥ Q J 8 6 ♦ K 7 4 ♣ Q 4 2

Nasz System:

¹otwarcie 1BA nie byłoby właściwe, i to nie tyle ze względu na pustego dubla w kierach, co z uwagi na solidny kartami środkowymi sześciokart w karach oraz topowe wartości w kolorach bocznych, karta ta ma w związku z tym spory potencjał szlemikowy, który dużo lepiej odda otwarcie 1♦ i późniejszy rebid tym kolorem (3♦) ani żeli otwarcie 1BA

²15–17 PC, 6⁺♦, kolor karowy dobrej jakości

Wspólny Język:

¹otwarcie 1BA nie byłoby właściwe, i to nie tyle ze względu na pustego dubla w kierach, co z uwagi na solidny kartami środkowymi sześciokart w karach oraz topowe wartości w kolorach bocznych, karta ta ma w związku z tym spory potencjał szlemikowy, który dużo lepiej odda otwarcie 1♦ i późniejszy rebid 2BA aniżeli otwarcie 1BA

²15–17 PC, 6⁺♦, brak trzech kierów

W obu wypadkach dojdzie do kontraktu firmowego, tyle że w drugim będzie on rozgrywany przez e-N-a. Jak już wspomniałem, po otwarciu 1♦ gracz N łatwiej odda pewien potencjał szlemikowy swej ręki, oczywiście gdy będzie taka potrzeba. Inaczej mówiąc, po otwarciu 1♦ łatwiej będzie osiągnąć (prawidłowego) szlemika aniżeli po rozpoczęciu licytacji zapowiedzią 1BA.

Przeciwko 3BA padnie – z obu rąk – wist pikowy. W meczu należałoby rozgrywać względnie bezpiecznie – tj. w drugiej lewie zagrać z ręki N ♦W i puścić go wkoło, to w zasadzie zagwarantowałoby rozgrywającemu dziewięć wziątek, przynajmniej gdyby po zabiciu ♦W damą przeciwnik nie powtórzył karem. Zachowany w ręce ♦K dałby potem dostęp do lewy na ♠D, przeto S (N) mógłby bezproblemowo odegrać pięć kar, trzy piki oraz trefla. Szansa na zdobycie sześciu wziątek karowych przekracza jednak 50% (podział 2-2 oraz 3–1 z singlową damą), na pewno zatem, grając w turnieju na maksy, nie wolno dobrowolnie zrezygnować z ewentualnej nadróbki, tym bardziej że wspomniana wyżej bezpieczna rozgrywka nie jest rozwiązaniem absolutnie pewnym. Trzeba więc zagrać karo do króla w ręce i powtórzyć stamtąd karem. Gdyby okazało się, że któryś z broniących miał ♦D x x, kontrakt znalazłby się w poważnym zagrożeniu i najczęściej mógłby już zostać obłożony (ściągnięcie kar postawiłoby rękę e-S-a w przymusie), teraz jednak od W wyskoczy ♦D, więc rozgrywający pobije ją ♦A w ręce e-N-a. Dziewięć lew będzie już gwarantowane, ale nadróbka bynajmniej nie pewna. W kontekście wspomnianych wyżej problemów ze zrzutkami z ręki e-S-a przy ściąganiu kar – po utrzymaniu się ♦A rozgrywający powinien odblokować ♠A i wyjść z ręki N treflem. Tak, dodatkowym warunkiem skompletowania 10 wziątek jest obecność ♣A u E. Pozwoli to rozgrywającemu na dostanie się do ręki S ♣K i odegranie ♠D, a dopiero potem wykorzystanie pozostałych kar. Da mu to 10 lew: sześć karowych, trzy pikowe oraz treflową.

Popatrzmy jeszcze – gdyby rozgrywający od razu ściągnął kara, doszłoby do końcówki w rodzaju:

Teraz na zagranego z ręki N trefla E wskoczyłby ♣A i zagrał pikiem. I gracz S musiałby oddać ostatnie trzy lewy. Wziąłby wprawdzie ♠D, ale nie wykorzystałby lewy treflowej…

W protokole rozdania spotkamy przede wszystkim minimaksowe wpisy 430 dla NS oraz 400 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny:  4BA(NS), 10 lew; 430dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7(NS);

BA – 10(NS).